Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα άλογο που αγαπούσε πολύ τον ιδιοκτήτη του. Τον βοηθούσε πολύ στις δουλειές του αγρού, σήκωσε κάθε βάρος, δούλεψε σκληρά και δεν παράκουσε ποτέ εντολές. Μια μέρα πλήγωσε το πόδι του. Ο ιδιοκτήτης του κάλεσε γιατρό να το εξετάσει.
Ο κτηνίατρος λέει:
- Το τραύμα είναι αρκετά μεγάλο, θεραπεύεται αλλά η θεραπεία θα είναι μακρά και δαπανηρή, κι όταν αναρρώσει, δεν θα μπορεί να δουλέψει. Φίλε σε συμβουλεύω να το σφάξεις και να το κάνετε λουκάνικα.. έτσι τουλάχιστον θα έχει νόημα και θα εξοικονομήσετε χρήματα για να αγοράσετε ένα νέο άλογο.
"Στο άκουσμα αυτό, το άλογο γέμισε θλίψη. Ένα δάκρυ έπεσε από τα μάτια του".
- Ευχαριστώ Γιατρέ. Παρακαλούμε ξεκινήστε τη θεραπεία.
Και ο γιατρός έμεινε έκπληκτος…
- Τι λες φίλε έχασες το μυαλό σου - είπε έκπληκτος ο γιατρός.
- Ο εγκέφαλός μου είναι καλά, και η καρδιά μου είναι ακόμα περισσότερο. Αυτό το άλογο δεν είναι απλώς ένα άλογο, είναι ο πιστός μου φίλος. Όταν η γυναίκα μου αρρώστησε, την μετέφερε στο νοσοκομείο. Καθώς βιαζόμουν δεν πρόσεξα ότι το μωρό μου ήταν έτοιμο να πέσει έξω από την καρότσα, σταμάτησε ξαφνικά παρά την εντολή μου να τρέξει. Και όταν έχασα το σπίτι μου, σήκωσε το βάρος ολόκληρου του σπιτιού μου. Τώρα η γυναίκα μου είναι υγιής, το παιδί μου ζει και έχω νέο σπίτι. Άλλα 100 άλογα κι αν αγόραζα δεν θα είναι ίσα με αυτόν. Θα δώσω τα χρήματα που χρειάζονται για τη θεραπεία. Και τότε θα είμαι χαρούμενος να βλέπω τον φίλο μου να απολαμβάνει ξεκούραστος το υπόλοιπο της ζωής του.
Άντε γιατρέ, ώρα να κάνουμε κάτι για αυτόν.
Ανθρωπιά, σεβασμός και καλοσύνη!
Οι πιο πιστοί φίλοι είναι αυτοί που δεν μιλούν..
ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΚΑΚΟΠΟΙΟΥΝ ΚΑΙ ΒΑΣΑΝΙΖΟΥΝ ΤΙΣ ΑΓΝΕΣ ΑΥΤΕΣ ΨΥΧΟΥΛΕΣ